Sunday, August 30, 2009

home at last...

It's a nice feeling that i was able to go home here at Tarlac after almost 3months of stay at Baguio City. Right after my class yesterday morning, Ate Mia and I went to SM to buy some stuff. When i reached my boarding house, i ate my lunch and began to pack my things...and i was ready to go.

The bad thing was that the rain began to pour really (as in really) hard after i was outside. And i cannot go back. So i was extreamly soaked when i reached Victory Liner. I bought a ticket by 2:40pm and the bus got moving 5mins later.

Nakakapagod ang byahe. As usual. Tapos for 4 hours i wasn't able o say a single word, except mung sinabi ko sa kundoktok kung saan ako bababa (na di rin naman nasunod).

Sison bus stop. Di naman ako bumababa.

All the way, paputol-putol ang ulan. Kala ko wala nang ulan sa Tarlac pero ang lakas-lakas pala. Kainis. And bumama ako lagpas ng dapat kong babaan. Pero ok lang. Badtrip lang talaga yung malakas na ulan kagabi.

Then nagcommute pa ako uli pauwi sa town namin.
Pag-uwi, sinalubong ako nila Mama ang Papa and my brothers. Ayun, sa wakas rest mode na ako. Feeling princess kasi dito. Go lang gumising na late at kumain anytime. Complete amenities.

Nakita ko rin sa church yung HS chums kong sina Inah and Onah. Kami-kami rin naman ang nagkikita-kita sa 4th mass kaya di na ako magtataka na sila pa rin makikita ko dun.

At eto ang pinakagusto ko - internet. Wala kasi nio sa Baguio. Meron naman actually pero sa school (sa library or comsci lab) or sa NetCafe na ang mahal-mahal naman. Bui pa dito libre lang.

Hay,,,sarap talaga ng feeling. Buti na lang walang pasok bukas and Baguio Day sa susunod. I'm sure ang next na uwi ko kasi sa sembreak na. Nothing can beat this feeling. There is really no place like home!

No comments:

Post a Comment